Ninos del Lago

The inspirational pages is a blog of Ninos del Lago where we post the stories of our followers or anyone who likes to share a inspirational story with us. The stories can be in english, spanish and dutch. If you have a story for us, please contact info@ninosdellago.nl Enjoy the read and get inspired yourself.
Arlaine Cervantes, founder

Between the age of 4 and 18 my life was lonely, insecure, erratic and dangerous as I passed through a series of public institutions where the authorities thought I would be safe.  They included an orphanage, a foster home, a Catholic workhouse/school* and several juvenile detention centers until I was twice incarcerated at the state institution for girls in Oregon.

When I look back, I know that I survived and became the person I am today because of three caring adults who thought me worthy, who singled me out and focused their undivided attention on me and, who, in different ways, challenged me to fight against the odds.  These people became the most powerful to influence me as a child and it was because I wanted to please them for their efforts that I mustered up the strength to fight against the odds when life was most difficult and often seemed hopeless.

Forty years later in 2004, as a direct result of the powerful mentoring I’d received, I founded Niños del Lago where, every year, thousands of at-risk, impoverished Guatemalan children will receive focused mentoring by a senior Guatemalan university student/role model who will encourage them to stay in school and believe in their own power.

And so, the cycle of mentorship continues and I’ve no doubt but that in the future, many of the graduates of our Niños del Lago program will reach out to inspire other children.

I shall never forget Judge John Holman, Dr. Paul Muno, and Miss Margery McBride – all who believed in me, challenged me and inspired me to be strong.  Sadly, it is too late to thank them but, if I could, I’d ask them who had inspired them to become such generous, strong, and loving human beings.
____________________
*For all intents and purposes, St. Rose Academy in Portland, Oregon was a unpaid workhouse which seemed to exist solely to crush the spirits of little girls.  To understand what it was like at St. Rose I suggest watching the film, The Madelaine Sisters.

**For those who might doubt the power of brief mentoring experiences, in every case my mentors focused on me briefly and for very short periods of time.

I would like to pass the baton on to 

Madelon Eling, member of the Dutch board


Inspiratie, motivatie, transpiratie, prestatie. Tot en aan elkaar verbonden. Zonder inspiratie geen motivatie, zonder transpiratie geen prestatie. Om mensen en processen in beweging te krijgen is inspiratie voor mij de absolute randvoorwaarde. Daar begint het.  Mocht die op een gegeven ogenblik verdwijnen dan verdwijnt ook de motivatie en is er geen transpiratie en geen prestatie.

Inspiratie krijg ik en heb ik gekregen van verschillende personen. Mijn ouders hebben daar  een belangrijke rol in gespeeld. Werken, kinderen en je inzetten voor je omgeving, ging bij hun altijd goed samen en ik heb me er als kind altijd goed bij gevoeld. Dat inspireert om behalve voor jezelf ook voor anderen te kunnen kiezen.

Een recentere inspiratiebron is een vriendin die mij kennis heeft laten maken met boetseren. Je creativiteit, je eigen ideeën en dromen letterlijk vormgeven en prachtige dingen maken zorgt ervoor dat je trots kunt zijn op dat wat je zelf maakt, maar het ook kunt delen met anderen. Het bracht mij rust, creativiteit en een inspirerend gezelschap.

Tot slot is mijn levenspartner toch ook echt een inspiratiebron. Hij heeft mij geleerd, en doet dat nog steeds, om te geloven in wie en wat je zelf bent en daarvoor te gaan staan en dus te geloven in eigen kunnen, in eigen kracht en dat de 
kudde niet altijd opgezocht hoeft te worden.

En ja, ik zou nu niet voor Niños schrijven en werken als Karin en Arlaine mij niet hadden geïnspireerd met dit project. Niet het project zelf maar de personen die ervoor staan inspireren mij zeer. Onbaatzuchtig en onzelfzuchtig je volledig inzetten voor anderen is niet velen gegeven.

Ik geef het stokje nu graag door aan Rooz Walkate, Els Verseveld en Marion Eling-Huls

Marten Numan, member of the Dutch Board
In mijn optiek is inspiratie de bron om bepaalde doelen te bereiken. Deze doelen kunnen zowel van persoonlijk als van gezamenlijk belang zijn. Als ik nu terug kijk op de laatste jaren dan heb ik mijn inspiratie gevonden in het lezen van boeken, het zien van films en het ontmoeten van bijzondere mensen. In 2005 vielen veel puzzel stukken op zijn plaats. Ik ging terug naar mijn geboorteland Guatemala. Al snel kwam ik in contact met mensen die mij hun 'verhaal' deelde. Veel van deze verhalen waren zo krachtig. Zo was er een meisje Ofelia. Ofelia werkte overdag op een school. Hier verzorgde zij de studenten van koffie en thee en zorgde dat het schoolgebouw schoon werd gehouden. Na haar werk liep ze naar huis. Eerst nog langs een andere school om haar broertje te halen, daarna moest ze haar moeder helpen met het avondeten. In de avond volgde Ofelia zelf een studie en in de weekenden maakte ze huiswerk en deed ze thuis het huishouden. Zo waren de dagen elke dag hetzelfde, maar nooit heb ik haar horen klagen. Ofelia zei vaak: " es dificil pero necesario"  (het is lastig maar nodig)...Prachtig om te zien!! 


Dit heeft mij laten inzien dat als je zelf echt iets wil bereiken, dit ook mogelijk is. Wel moet je er hard voor werken. In de meeste gevallen gaat het ook ten koste van andere dingen. Vaak de leukere dingen. Maar ja, wat is en vindt je op de lange termijn echt belangrijk. Nu hard werken en straks de vruchten plukken.  


Door een persoonlijke ontwikkeling is een mens in staat om andere te helpen. Ik denk dat dit snel wordt vergeten. De eigen invloed op andere mensen, op positieve en negatieve zin. Waarom zou je iemand anders niet kunnen helpen in moeilijke tijden. We komen allemaal wel eens moeilijk te zitten. Dan is het maar al te fijn als er iemand voor je daar is. Het kost niks, en levert zoveel meer op. Hier kom ik direct bij het gezamenlijke doel. Alleen kan je niks. Met hulp van andere gaan de dingen beter, misschien wel makkelijker of misschien wel helemaal. Het werk dat gedaan wordt voor ninosdellago is een gezamenlijk doel. Het is ook elke jaar weer mooi om te zien dat er ook belangstelling is bij vrienden, familie en collega's. Dan besef je je ook hoe belangrijk het werk is....


Ik geef nu het stokje graag over aan Madelon Eling
Karin Baaiman, president Dutch Board of Ninos del Lago









Inspiratie of een positieve soms bepalende invloed liggen dicht bij elkaar. Ik kan niet 1 iemand eruit halen. Als ik terug ga tot mijn jeugd komen er 4 mensen en 1 werkgever naar boven. De lagere school, meester Brand. Drie jaar was hij mijn meester en hij bracht creativiteit, muziek en vrolijkheid naar een kleine school in Friesland. Hij liet me bijzonder voelen. Mijn korfbaltrainer Jans Scheenstra, die de groep altijd stimuleerde en mij uitdaagde het beste in mezelf naar boven te halen. Mijn werkgever KLM; door mijn werk als stewardess mag ik de wereld zien en heb ik de meet prachtige dingen en de meest verdrietige dingen mogen aanschouwen. Het houdt je blik en je hart open en laat je zien dat niks vanzelfsprekend is. Nu woonachtig in Oudewater, Sjef Bode, een journalist die altijd het positieve ziet in mensen. in het kleine en grote om hem heen, oprecht en betrokken. En dan is er natuurlijk Arlaine, die mij al geraakt had ver voor Niños bestond. Van haar heb ik geleerd dat dromen uit kunnen komen, dat je moet uitgaan van je eigen innerlijke kracht en moet vertrouwen op het universum. 
Wat al deze mensen samenbindt is hun passie, hun betrokkenheid, hun doorzettingsvermogen, hun bevlogenheid, hun inzet en hun liefde voor een ander dichtbij of ver weg. 

Ik geef graag het stokje door aan Marten Numan en Tim Smelik